تأثیر نوع و مدت دریافت آب بر روی کاهش فشار خون در مردان مبتلا به پرفشاری خون

چکیده زمینه و هدف: پرفشاری خون، سومین عامل خطر در مثلث مرگ ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی در کنار بالا بودن LDL-c و سیگار عنوان شده است. مطالعات مختلف جمعیت‌شناختی، ارتباط مشخصی را بین انواع آب آشامیدنی و بروز بیماریهای قلبی- عروقی و فشارخون نشان می‌دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تأثیر نوع و مدت مصرف آب بر روی فشار خون مردان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی انجام شد، 41 مرد مبتلا به پرفشاری خون با میانگین سنی 848 سال به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند و بر اساس سن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به دور باسن، نوع و دوز داروهای مصرفی، سیگار و مدت ابتلا به بیماری پرفشاری خون، با هم مشابه‌سازی شدند. به هر گروه به ترتیب روزانه 2 لیتر آب معدنی چشمه دماوند (گروه آزمون) و آب آشامیدنی شهر تهران (گروه شاهد) به مدت 8 هفته داده شد. در شروع، هفته‌های چهارم و هشتم مطالعه، فشارخون آنها اندازه‌گیری شد و یادآمد 24 ساعته خوراک از افراد هر دو گروه نیز گردآوری و ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری t، Wilcoxon و Mann-Whitney در سطح معنی‌داری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین فشار خون سیستولیک در هفته چهارم و هشتم نسبت به شروع مطالعه، در گروه آزمون به ترتیب 5/13% و 5/21% و در گروه شاهد 6/5% و و 15% کاهش نشان داد که در هر دو مقطع زمانی از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0=P). میانگین فشار خون دیاستولیک نیز در هفته چهارم و هشتم نسبت به شروع مطالعه، در گروه آزمون به ترتیب 3/11% و 61/17% و در گروه شاهد 3% و 47/16% کاهش نشان داد که در هر دو مقطع زمانی از نظر آماری معنی‌دار بود (001/0=P). تفاوت بین دو گروه اول و دوم در هفته چهارم معنی‌دار بود (05/0P<) ولی در هفته هشتم معنی‌دار نبود. این کاهش در هفته چهارم در گروه آزمون بیشتر بود. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که آب بر کاهش فشار خون در مبتلایان به پرفشاری خون مؤثر است و می‌تواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی- عروقی را کاهش دهد.